JAARVERSLAG 2021

 

Het jaar 2021 liet geen economisch herstel zien in Gambia. Het toerisme kwam zeer mondjesmaat op gang en veel hotels bleven gesloten. De werkloosheid was hoog, zeker in het kustgebied waar veel mensen hun baan(tje) verloren. De heersende armoede had effect op andere activiteiten zoals minder omzet bij allerlei winkeltjes en werkplaatsen waardoor veel mensen  werden getroffen. De hogere prijs voor voedingsmiddelen kwam bij de bevolking hard aan. Dat bleek ook uit het aantal hulpvragen die wij in de loop van het jaar kregen. Niet alleen voor rijst maar ook voor hulp bij het betalen van dokters-, hospitaal- of medicijnkosten. Het financieel jaarverslag laat dit duidelijk zien.     In 2021 werd voor 98 schoolkinderen en studenten schoolgeld betaald. Dit geld werd meegenomen door een van de bestuursleden die, samen met de contactpersoon Ousman Joof, na controle van de rapporten en het maken van een foto, het schoolgeld uitbetaalde.Met de contactpersoon werd tevens een bezoek gebracht aan het dorpje Medina Sotokoi.

 

Bij de lagere school van dit dorp was dringend behoefte aan uitbreiding met een klaslokaal. Na overleg met een sponsor kon met de bouw worden begonnen. In de loop van oktober werden al betonblokken gemaakt en werd gestart met het storten van de fundering. De bouw verliep voorspoedig. Begin 2022 zou het klaslokaal, naar verwachting, klaar zijn. In het dorp zelf kon worden begonnen met het maken van schoolmeubilair, waarvoor een smid en timmerman werden ingeschakeld.  Voor het meubilair leverden de sponsor en de stichting een financiële bijdrage.

 

Het regenseizoen begon in 2021 met een hevige storm die veel schade, maar ook slachtoffers tot gevolg had. De storm veroorzaakte afgewaaide daken en ingestorte muren. Waar wij konden werd geholpen om de huisjes weer bewoonbaar te maken. Door de contactpersoon van de stichting werden foto’s gemaakt van de schade en werd in overleg golfplaten, zand en cement gekocht voor de nodige reparaties. Ook lekkages aan bestaande daken konden worden gerepareerd. Daarnaast werd ook nog een waterpomp gerepareerd en droegen wij bij in de begrafeniskosten van familieleden van sponsorkinderen.

 

 

In 2021 werden vijf keer dozen met hulpgoederen verscheept via de stichting “Gambia for you”. De hulpgoederen bestaande uit: kleding, schoenen, sportkleding, shampoo, zeep, wasmiddelen en enkele fietsen gingen voor een deel naar gezinnen van sponsorkinderen en voor een deel naar het tweedehandswinkeltje van onze contactpersoon. Van de opbrengst kon hij zijn gezin amper onderhouden omdat (door de armoede)  weinig geld kon worden  besteed door de klanten. De samenwerking tussen verschillende stichtingen was goed. Met name de band met de Stichting “Bruggen van Vriendschap” verliep uitstekend. Mede dankzij hen konden ook in Gambia meer mensen worden geholpen. Het contact met de stichting “Samen Delen” en met de stichting “Gambia for you” leverde ook voordelen op. Bij de stichting “Samen Delen” werd gesorteerd afvalmateriaal opgehaald bestemd voor recycling, waarvoor een vergoeding werd ontvangen. Voor de stichting “Gambia for you” werden wij depot voor het aannemen van dozen hulpgoederen bestemd voor Gambia. Dit bleek, binnen de Euregio, een groot succes. De vergoeding hiervoor maakte het ons mogelijk om een aantal dozen gratis te versturen.

 

 

Helaas is de hal, die wij delen met de andere stichtingen, plotseling door de gemeente Landgraaf verkocht. Dit tot grote teleurstelling van alle betrokkenen. Als er geen vervangende ruimte wordt gevonden dan zal het verzamelen en verschepen van hulpgoederen moeten worden geminimaliseerd en het depot opgeheven.  Dat dit een groot effect zal hebben op de hulp aan mensen in Gambia moge duidelijk zijn.

 

 

Kienen de jaarlijkse kienavond op 6 november kon gelukkig doorgang vinden in het Streeperkruis te Landgraaf. De avond was een groot succes, de netto opbrengst bedroeg maar liefst 2414,00 euro.

 

Bestuursleden krijgen geen enkele vergoeding voor hun werkzaamheden.

 

Tot ons verdriet lazen we eind november in de rubriek ”Het eeuwig leven” van de Volkskrant, van het overlijden op 28 oktober 2021, van Bert Plusquin.

Bert woonde in Valkenburg-Houthem, had zijn bedrijf in Amsterdam en was daarnaast honorair Consul Generaal van Gambia in Nederland.

In deze functie heeft hij veel betekend  voor Gambia.

 

 

Bij een aantal van zijn initiatieven waren wij betrokken. Bij enkele van onze projecten adviseerde of hielp hij ons.

Zo was hij de initiatiefnemer van de opleiding van de medewerkers van de TSU, de Tourist Security Unit, de donatie van surveillance auto’s en politiebusjes voor de TSU, en de upgrading  van hun gebouw.

Met zijn ‘expert groep’ werden veel ontwikkelingen in gang gezet. In de toeristensector maar ook in het opleidingsveld. Onder ander het Gambia Technical Training Institute (GTTI) plukte daarvan de vruchten.

 

Bert was een aimabel man, recht door zee. Een belezen en wijs mens.

 

Gambia, en wij, missen hem zeer

 

Bedankt Bert. Voor alles!

Dankzij de heer Frits Schrouff, kregen we enige tijd geleden de beschikking over een hoeveelheid voetbaltenues van onze roemruchte voetbalclub, Roda JC. Dit met het doel de tenues onder voetballende jongeren in Gambia te verspreiden.

 

Onlangs kwam de eerste zending in Gambia aan. Onze contactpersoon, Ousman Joof, vond een club voetbalfanaten die maar wat trots waren op hun mooie outfit. De club komt uit het dorp Manjai Kunda. De naam van de club is veelbelovend: INFINITY FOOTBALL ACADEMY. Dat beloofd wat!

 

Bijgaand de foto. Met veel dank hunnerzijds voor deze sympathieke geste!!!!

 

Het kon weer, al was het met moeite. Covid-testen heen-en terug, formulieren invullen om terug te kunnen naar huis (via Brussel) etc.  Maar het lukte allemaal en na aankomst werd meteen werk gemaakt van het schoolgeld. Euro’s wisselen in dalasis en daarna geld tellen en in enveloppen doen.

Tellen deed onze contactpersoon, Ousman Joof, dat ging snel en dezelfde avond konden wij de eerste betalingen al doen.

Natuurlijk werden rapporten gecontroleerd en werd gekeken naar verzuim, prestaties en betalingen van alle termijnen. Met de leerlingen en hun ouders werd gesproken over de resultaten. Bij een voldoende of goed rapport bleef dat bij een gemeend compliment over inzet en doorzettingsvermogen. Een mooie balpen kregen zij als beloning.

Uiteraard waren er ook enkele slecht-nieuwsgesprekken. Als op het rapport tien keer “fail” te lezen is, is er iets mis. Na een rustig gesprek kwam de aap uit de mouw en werd een oplossing gezocht waar iedereen tenslotte tevreden mee was. De ruim honderd scholieren/studenten werden deels ontvangen in een klaslokaal van de school in Bakoteh waar we altijd welkom zijn.

Een andere groep leerlingen ontvingen wij in een compound van een familie in Brikama (een vaste traditie). Andere scholieren kwamen naar de compound van Ousman, altijd vergezeld door vader of moeder.

     

 

Aan alle mensen, waarmee we contact hadden, werden mondmaskers uitgereikt, uiteraard droegen wij die zelf ook. Al lijkt het Covidprobleem in Gambia minder erg dan dat wij het hier kennen. Uiteraard krijgen alle sponsoren bericht over de schoolresultaten van hun kind, meestal met een foto.  Helaas zijn enkele foto’s mislukt of erg donker !! Het opladen van een mobiele telefoon lukte niet altijd omdat de stroom vaak langdurig uitviel en daarom was foto’s maken soms onmogelijk. Al met al was het een intensief karwei, tot de avond voor mijn vertrek werd nog schoolgeld betaald.

 

Bouw van een klaslokaal in Medina Sotokoi.

 

Ondanks regenbuien en tussendoor een temperatuur van 35 graden werd de reis naar de school in het dorp Medina Sotokoi (achter Barra) begonnen. Eerst naar de haven van Banjul om met de ferry de Gambia rivier over te steken. Een mooi avontuur op een overvolle pont. Dan vanuit Barra, waar de oude nederlandse ferry aanlegt naar het dorp, waar Ousman al het voorwerk deed om een klaslokaal te kunnen bouwen.

De school heeft niet alleen kinderen uit het dorp, maar ook kinderen uit omliggende dorpjes maken er gebruik van. Het is een school gebouwd op initiatief van de dorpelingen zelf, een community-school en dus geen overheid-school.  Vanwege het drukke verkeer op de doorgaande weg, waar eerder ernstige ongelukken voorkwamen, werd de school opgericht.

Een van de dorpelingen en een onderwijzer zette zich daarvoor in en dat resulteeerde in een school die nu 225 leerlingen telt. Dit verdeelt over drie klassen nursery- en drie klassen primary school. Nu de kinderen van de derde klas naar de vierde klas overgingen was het geld op en was een nieuw klaslokaal verder weg dan ooit. Dankzij een donatie van de Frits Schrouff stichting kon toch worden begonnen met een nieuw klaslokaal.

 

 

 

Bij aankomst stonden alle scholieren, in hun schooluniform, maar vaak op blote voeten klaar om ons te verwelkomen met een mooi lied. Ook de onderwijzers waren aanwezig. De headmaster hield een korte toespraak waarna de school kon worden bezichtigd, evenals de schooltuin, de watervoorziening en het toiletgebouw (dat wel aan een upgrade toe was…). Intussen werden het schooldak en het dak van een bijgebouwtje gerepareerd. De eerste storm van het regenseizoen, die in Gambia veel schade veroorzaakte, zorgde hier voor veel overlast aan het aluminium dak en een scheefgezakte muur. Ook dat kon worden gerepareerd en betaald.

 

 

 

Er wachtte toch een verrassing… Ousman Joof merkte dat inwoners van het dorp een totaal onbekende stamtaal spraken. Hij kon er geen touw aan vast knopen, dus kregen wij uitleg over het ontstaan van het dorp decennia geleden. De stamtaal die de inwoners onderling spreken is “Turka”, de mensen zijn Turka’s en vormen een kleine minderheid in Gambia. Er zijn maar enkele Gambianen die het bestaan van de stam kennen. Oorspronkelijk zijn zij afkomstig uit Burkina Fasso en uiteindelijk in Gambia beland.

Wat ons wel duidelijk werd was dat de inwoners van het dorp het niet breed hadden. Wij zagen het aan de kinderen, aan de compounds en hoorden de verhalen van de dorpsbewoners. Hun enige middel van bestaan zijn hun tuinen. Pompoenen, pinda’s,  okras, aubergines, meloenen,  zoete aardappels en cassave zijn de producten die zij verbouwen. Van de opbrengst van de tuinen leven de mensen, zolang er water is gaan zij door met zaaien en poten en de waterpomp van de school helpt om de tuinen te bewateren in het droge seizoen.

Uiteraard lieten wij het geld voor de eerste bouwfase achter en de dag erna werd al begonnen met het maken van betonblokken en nu, na twee weken, zijn de betonblokken klaar, de funderingen gelegd en is met de bouw van de muren begonnen. Men verwacht rond de jaarwisseling met de bouw klaar te zijn. Intussen doen wij ons best om ook het geld voor het maken van het schoolmeubilair bijeen te krijgen. Een smid en een timmerman hebben wij al….